
DZIAŁANIA
CZŁOWIEK Z BETONU

Performance konstrukcji w procesie. Ludzkie ciało wklejone w przestrzeń miejską dla ożywienia jej poprzez paradoksalne zamarcie w konstrukcji. Ciało stworzone z mięśni, kości, tkanki zastąpi nam beton, cement i cegły – ten organiczny budulec posłuży nam jako materia do ożywienia napotkanej i często niezauważanej przestrzeni naszego miasta.
(akcje inspirowane działalnością Williego Dornera - Bodies in Urban Spaces)
DOPÓTY, DOPÓKI TANIEC NIE UMARŁ

Bo oprócz mocy twórczej w rękach człowieka jet także MOC SPRAWCZA!
Dopóty, dopóki taniec nie umarł - to cykl spotkań z tańcem organizowany przez Grupę KIJO.
Projekt miał na celu wsparcie inicjatywy utworzenia w Łodzi CAT - Centrum Alternatyw Tańca! Zapraszaliśmy do oglądania pokazów różnych działań, co miało być wyobrażeniem na temat tego, co działoby się w takim Centrum, jeżeli by powstało.
W międzyczasie nie siedzimy żyjąc jedynie marzeniami
---> D Z I A Ł A M Y !.
Raz w miesiącu w okresie letnim zapraszaliśmy do jednego z łódzkich parków na otwarte warsztaty, spektakl, performens, JAM taneczny, działania z muzyką żywą etc.
IMPROTEST

"IMPROTEST" - czyli zjednoczone siły performerów łódzkich. Scena wypełniona improwizacją KIJO oraz przyjaciół z Pracownia Fizyczna!

Performance inspirowany architekturą miejską przełożoną na ciała tancerzy biorących w nim udział. Konstrukcja i dekonstrukcja powodujące ciągłe zmiany w fizycznej materii grupy. Kształkowanie się nowego świata, wypełnione muzyką na żywo, opisującą i prowadzącą działania ruchowe.
ArchiKIJO
Gry w koniec świata

Interpretując hasło DT2016: „I/granie - Człowiek w grze”, skupiliśmy się na odszukaniu reguł gier, schematów i mechanizmów rządzących post-apokaliptyczną rzeczywistością. Co robi człowiek wrzucony w nieznane? Jak tworzy się grupa i w jaki sposób „wchłania” samotną jednostkę na rzecz tworzenia „zbiorowości-masy”? Jak formułuje się nowy język komunikacji w nowej rzeczywistości?
Projekt zakładał pracę z grupą uczestników, w której skład weszły osoby niepełnosprawne fizycznie, młodzież powyżej 16 roku życia oraz członkowie Grupy KIJO.
Nie interesowała nas powierzchowna interpretacja sprawności ruchowej lub jej braku. Czym jest niepełnosprawność ruchowa? Na ile tego rodzaju niepełnosprawność wynika faktycznie z czynników fizycznych, a na ile jest to projekcja naszego umysłu? Różnorodność uczestników miała za zadanie próbę udowodnienia, że teatr ruchu i tańca jest dostępny dla wszystkich, a jedyne bariery i przeszkody do uczestnictwa mogą wynikać z naszych umysłów. W pracy warsztatowej poszukiwaliśmy możliwości wykreowania przestrzeni na wielu płaszczyznach dla szerokiej grupy uczestników, by stworzyć być może wyjątkowy i niepowtarzalny język sceniczny.
Prowadzący warsztaty: Małgorzata Lipczyńska, Adrian Bartczak, Kuba Pałys, Michał Ratajski.
W pokazie pracy wzięli udział również muzycy: Milena Kranik, Kuba Krzewiński.
